بررسی فراوانی آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت c و فاکتورهای خطر مربوطه در بیماران دیالیزی استان مرکزی در سال ۱۳۸۳

مقدمه: فراوانی بالایی از آلودگی با ویروس هپاتیت c در بیماران همودیالیزی از سراسر جهان گزارش شده است. برای بیماران دیالیزی فاکتورهای خطر مانند دریافت خون، طول مدت دیالیز، دریافت پیوند کلیه و در سال های اخیر انتقال بیمارستانی ویروس در واحدهای دیالیز مطرح می باشد. در این مطالعه فراوانی آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت c و فاکتورهای خطر مربوطه در بیماران دیالیزی استان مرکزی بررسی شده است. روش کار: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی از تمامی 204 بیمار دیالیزی استان مرکزی نمونه خون گرفته شد. نمونه ها از نظر آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت c با روش الیزای نسل سوم آزمایش شدند. سپس نمونه های مثبت به جهت حذف موارد مثبت کاذب، با روش تأییدی ایمیونوبلات (riba) نسل سوم مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از اطلاعات پرسش نامه ای، فاکتورهای خطر ارزیابی شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شد. نتایج : 10 بیمار (9/4 درصد) از نظر آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت c مثبت بودند. دراین بررسی مدت زمان درمان با دیالیز (004/0 =p)، سابقه پیوند کلیه (032/0=p) و مونث بودن (030/0 =p) رابطه معنی داری را با مثبت شدن آنتی بادی بر ضد ویروس هپاتیتc نشان داد. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین سابقه تزریق خون و مثبت شدن از نظر آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت c مشاهده نشد. نتیجه گیری : به نظرمی رسد انتقال بیمارستانی ویروس هپاتیت c در واحدهای دیالیز یکی از راه های ایجاد موارد جدید عفونت در بیماران دیالیزی استان مرکزی است. رعایت اصول توصیه شده از طرف cdc در مرکز دیالیز می تواند در کاهش فراوانی عفونت hcv در بیماران دیالیزی این استان موثر باشد.